"در مورد احمد صدری کم لطفی کرده‌اید. حق بود از این گفتگوی ایشان (اينجا و اينجا) هم چند تکّه بلند نقل میکردید که در آرشیوتان بماند، یا دست کم به آن لینک میدادید..."
بينهايت از همهء دوستانی كه به هر شيوه ای به اين وبلاگ ياری ميرسانند سپاسگزارم. فقط يكی از نكات قابل توجه در مصاحبه‌ای كه اين گرامی به آن لينك داده اند و ميتوان به آن اشاره كرد، اين است كه بتازگی صورت گرفته. حال آنكه همين جانور چند ماه پيش از آن در كنار امثال خودش در فرنگ به فعاليت های حقوق بشری مشغول بوده: اينجا و اينجا.
"شركت كُگنيتو کُمیکس (انتشارات الكترونيكی-كامپيوتری) از انتشار عمليات آژاكس، يك داستان مصور ٢٠٠ صفحه ای برای آی‌پَد خبر داده است. اين داستان واقعی بر اساس كتاب استيفن كينزر با نام همهء مردان شاه: كودتای آمريكايی و ريشه های وحشت در خاورميانه تهيه شده است. عمليات آژاكس وقايعی را كه در پايان دهه ٤٠ و آغاز دههء ٥٠ ميلادی منجر به سرنگونی دولت انتخاب شدهء اين كشور شد دنبال ميكند... در سايت شركت تازه تاسيس شدهء كُگنيتو کُمیکس آمده است: ماموريت ما شناساندن مسائل اجتماعی-سياسی و جهانی به جامعه از طريق داستانهای مصور، پویانمايی و بازی های كامپيوتری است...استيفن كينزر بعنوان مشاور و ويراستار داستان در اين پروژه حضور دارد... "
اينجا و اينجا. در ضمن به نشانی كه در بالای صفحهء "عمليات آژاكس" در تارنمای "كُگنيتو کُمیکس" گذاشته شده است دقت كنيد.
"اتفاقات اخیر برای انقلابیون یک کابوس بود و کسانیکه از رژیمسرکوب گر و پلیسی شاه لطمات بسیاری خورده بودند هیچ گاه فکر نمی کردند در نظام جمهوری اسلامی که درواقع آرمان هایش علیه تمام آن ظلم ها، سرکوب ها ، زندان ها و آن محیط پلیسی این ها بود و بر اساس محبت، شفقت، انسانیت، آزادی رحمت و یگانه بودن ملت و دولت بوجود آمده بود چنین فجایعی رخ دهد... ما هیچ گاه فکر نمی کردیم چه در خیابان ها و چه در زندان ها چنین رفتارهایی صورت گیرد و از نظر ما این کابوسی بود که رژیم شاه انجام می داد."
"نويسندهء ايرانی-آمريكايی هومن مجد در كتاب سال ٢٠٠٨ خود آیت الله نظری متفاوت دارد سعی كرد بعضی از پیش فرض های غرب دربارهء ايران را نامرموز كند. كتاب تازه‌اش، دمكراسی ِ آيت الله ها، طرز كار سياست در ايران را بررسی ميكند. بينش های اين كتاب احتمالا آمريكايی هائی را كه ايران را تنها يك كشور قشری اسلامی به نمايندگی محمود احمدی نژاد تصور ميكنند تكان خواهد داد. مجد با تايم در بارهء كارش و اينكه دمكراسی اسلامی چه ظاهری دارد مصاحبه كرده است..."
"معنی دمكراسی اسلامی اگر از روحانيون مختلفی بپرسيد خيلی متفاوت است. بنظر من دمكراسی ای است كه بر قوانين مذهبی ارجحيت دارد. ولی ايران هنوز يك جامعهء مذهبی است. نه به اين معنی كه مردم ميخواهند كسی سنگسار يا دست هايش قطع بشود. تنها به اين معنی كه ايرانی ها از اسلام بعنوان يك راهنما برخوردارند. ولی اين متاسفانه در برخی موارد يعنی چيزهايی كه آمريكايی ها به راحتی نمی پذيرند. مثلا در اسلام حقوق برای همجنس گرايان وجود ندارد."
برگردان اشتباه نيست؛ آنچه كه تايمز (اينجا و اينجا) منتشر كرده كاملا بی معنی است. و اين امری طبيعی است، چرا كه "دمكراسی اسلامی"، به معنای كلاسيك "دمكراسی"، از اختراعات شركای جنايتكار تايمز است كه اين اصطلاح مضحك را در گيومه نميگذارند. اگر تايمز برای امثال مجد تبليغ نكند، برای كه تبليغ كند؟!
"پنجاه سال طول کشید تا شاه، با وجود خطاهای بزرگ سیاسی، که قطعا به بزرگی خطاهای سیاسی ما انتلکتوئل‌ها نبودند، و پدر او بنیادگذار ایران نوین، کشور ما را به آستانه‌ی زندگی شهروندی متمدنانه رساندند. حاصل زحمات آنان را جمهوری اسلامی در ظرف سی سال نیست و نابود کرد: از نظر اقتصادی، اداری، فرهنگی، حقوقی و اخلاقی..../ ...ایران از نواسلامی شده... / ... آسان‌ترین راه برای کسب «صلاحیت فلسفی» نزد ما عموما این است که هر سوراخ سنبه‌ای از افاضات دانشمندانه‌ی خود را، چه شفاهی و چه کتبی، با نام فیلسوفان غربی پرکنیم. اثر این شیوه در اعتباراندوزی، بیشتر خواهد شد اگر از فیلسوفان مدرن بگوییم و بنویسیم یا از مکتب‌های فلسفی نام ببریم. زرنگ‌تر از همه میان ما آن‌هایی هستند که «نام» مفاهیم یا تئوری‌های این فیلسوفان را نیز به رخ می‌کشند..."
----------------- شيخ يورگن گنجی: "انصاف علمی و فلسفه و روشنفکری حکم می کرد که آقای دوستدار به جای اين گونه بی پروا سخن گفتن..."
حميد دباشی، احمد و محمود صدری و شركا*: "آرامش دوستدار نه از سوی ايرانيان بلکه تنها از سوی خويش سخن می‌گويد و آنچه می‌گويد تنها نمايان‌گر ابتذال تخيلات شخص اوست... آقای دوستدار از يکسو برای پيشرفتهای دوران پهلوی، که به گمان ايشان ايران را به آستانه تمدن طلائی رساند اظهار دلتنگی می کنند و از سوی ديگر اسلام را خطری بی بديل برای سلامت جامعه بشری می شمارند."
محمد جلالی چيمه (م. سحر): "از سر اتفاق نامه دوسه تن از فضلای دانشگاه رفتهء ایرانی را دیدم که آنها هم شتاب به خرج داده بودند تا به این فیلسوف غربی بگویند : «مراقب باشد و گول این بی سواد راسیست کینه جو را نخورد. اسلام عزیز اینجورها هم که این بابا به شما گفته است خشونت طلب و آدم کش نیست» در هر صورت من این شتابناکی برخی«روشنفکران» ایرانی را که در نامه نگاری به بزرگان با یکدیگر سابقه می دهند ، اندکی رقت آور یافتم و این چند بیت ارتجالا همینجا زیر نامه آنها قلمی شد و شما را هم در خواندن آن مشارکت می دهم "
"در دوران شاه، جنبش زنان ايران اساساً از جنبش فمنيستی ِغرب تقليد ميكرد...اما بعد از انقلاب، زنان بمراتب بيشتر از دوران شاه به آموزش و پرورش و سواد دسترسی پيدا كرده اند. در حقيقت ميزان سواد در ايران تقريبا با غرب قابل مقايسه است. تعداد زن هايی كه در دولت كار ميكنند بمراتب بيشتر از تعداد زنانی است كه در زمان شاه در دولت كار ميكردند... گرچه مسئلهء حجاب برای شماری از زنان مهم است، در حقيقت حجاب مسئلهء پراهميتی نيست. چيزهای خيلی بيشتری بر اينكه چگونه ميتواد لباس پوشيد ارجحيت دارند. اين امر در مورد لااقل زنهای ايرانی ای كه من ميشناسم و حتی در ميان نسل جوانتر مصداق دارد."
از گفتگوی چند سال پيش مِستِر رضا اصلان با مجلهء آمريكايی "ايسلاميكا" (٢٠٠٥ م؛ شمارهء ١٥؛ صفحهء ١١٧)، كه آرشيو مجله های منتشر شده را بتازگی در تارنمای مجله در دسترس گذاشته است. گرچه مطلاب زيادی در بارهء اصلان در اين وبلاگ پيدا ميشود، يادآوری كنم كه ايشان از اعضای موسسه روابط خارجی آمریکا (CFR) و هم اكنون از مشاوران "ناياك" (كميتهء "ايرانی"-آمريكايی) ميباشند.
+
"چَت" اينترنتی مِستِر هومن مجد و "پروفسور" رضا اصلان. با اينكه اين كليپ در بينندهء ايرانی حالت تهوع و استفراغ ايجاد خواهد كرد، حتما آنرا تا پايان نگاه كنيد. اين دو آمريكايی از جمله جنايتكارانی هستند كه اربابان جمهوری اسلامی در غرب همواره بعنوان "ايرانی" معرفی كرده و ميكنند:
"اكثريت مردم ايران جمهوری اسلامی ای ميخواهند كه خيلی بيشتر از اين دمكراتيك باشد... بخش بزرگ جمعيت ايران باور دارد كه نوعی دمكراسی اسلامی امكان دارد... اگر رفسنجانی مقام رهبری را به عهده بگيرد، اين تغيير برای گذار ايران به نظامی بيشتر دمكراتيك بد نخواهد بود...علی لاريجانی خيلی پراگماتيك است و تقريبا به حركت به سوی دمكراسی باور دارد..."
ناتو آماده کمک به مذاکرات "صلح" با طالبان است (صدای آمريكا)
دویچه وله: ریچارد هولبروک، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای افغانستان درپاریس گفته است که "ما ازتماس های کرزی برای تماس گیری با طالبان حمایت می کنیم... راه حل نظامی دراین جنگ وجود ندارد".
آسوشيتد پرس/ (NPR) (+): "به گفتهء مقامات آمريكايی، آمريكا و ناتو در اين مذاکرات ميانجی گری نميكنند، فقط برای مذاکرات سهولت ایجاد می کنند. با در نظر گرفتن اينكه ١٤٠ هزار تن از نظاميان ناتو همواره در جنگ با شورشی اسلامی كه ميخواهد دولت سكولار حامد کرزی را سرنگون كند ميباشند، بعيد است اين موضع تغيير كند." (اگر ابراهيم يزدی ِ جلاد نيم قرن برای برای دمكراسی تلاش كرده باشد، طبيعتا "دولت" کرزی هم "سكولار" از آب درمی آيد)
+ "می گویند که زور نیرو های نظامی امریکا و چندین کشورمقتدر اروپایی به طالبان نرسید!..." (درویش دریادلی)
پی نوشت (١٦ نوامبر ٢٠١٠):
ژنرال ديويد ريچاردز، رئيس ستاد مشترك نيروهای مسلح بريتانيا:
West using radical Islam card Observer Research Foundation (ORF) Experimental Creative Centre (ECC)
"پژوهشگران هندی و روسی در پروژهء مشترك بيمانندی كه اين هفته در مسكو ارائه داده شد اعلام داشتند كه غرب از اسلام راديكال بعنوان ابزاری برای تسلط در بازی های جغرافيايی-سياسی استفاده ميكند. پرده برداری از اين پروژه، كه "اسلام راديكال" نام دارد، و گردآورد پژوهش هايی است كه در ٤٨٠ صفحه توسط بنياد "ORF" در هندوستان و موسسهء "ECC" در مسكو تهيه شده است، در نشستی مطبوعاتی در مسكو صورت گرفت...
م. راسگوترا رئيس بخش روابط بين المللی در "ORF" ميگويد: "از زمان تجزيه هندوستان، غرب همواره از مذهب و خشونت مذهبی برای ترويج تجزيه طلبی استفاده كرده است. اين سياست نخست توسط انگليسی ها در هندوستان ارائه شد، سپس آمريكايی ها نيرنگ را ياد گرفتند. آنها در افغانستان جهاد بپا كردند، تجزيه طلبی را تشويق كردند تا شوروی از هم بپاشد، و پس از فروپاشی شوروی تلاش كردند چچنستان را از روسيه جدا سازند"...
يكی از پژوهشهای روسی در اين كتاب اتحاد فزاينده ميان آمريكا و اسلاميزم به موازات "قوس بی ثباتی ِ" پهناور ِ جنوبی را كه از شمال آفريقا تا مرز چين گستردگی دارد تجزيه تحليل ميكند. اين رزم ترفند تا كنون شامل سرنگون كردن پادشاه ايران، مسلح كردن مجاهدين افغانستان، پشتيبانی از مسلمانان افراطی در يوگسلاوی*، پروردن اسلاميست های "ميانه رو" در خاورميانه، و در پايان "پيمان نو با پاكستان" جهت دوباره تلفيق كردن طالبان به روند كلی سياست در افغانستان بوده است."
از روزنامهء هِندو در هندوستان، كه با انتشار فرتوری كوچك از پادشاه مهربان ايران، خبر انتشار اين كتاب را داده است. بنابه اين گزارش، "اسلام راديكال" هم اكنون به زبان روسی در دسترس است و برگردان انگليسی آن نيز در هندوستان چاپ خواهد شد.
* زير آن يادداشت پيام بابك خندانی را حتما بخوانيد.
Armenian Cathedral of Ani Turkey International Peace Institute stephen kinzer مرتضی محیط
خبردار شديم كه با تاييد و دريافت پروانه از سوی وزارت فرهنگ اردوغان و شركا، كفتارهای خاكستری و "ملی-مذهبی" تركيه با عربدهء الله اكبر كليسای تاریخی "آنی" را تصرف و نماز جماعت اجرا كرده اند، و دولت تركيه اين اقدام را نشان "رشد روزافزون مدارای مذهبی" در اين كشور اعلام كرده، شادباش هم گفته است. البته از آنجا كه "مردم تركيه بمدت ٨٠ سال حق حتی بيان باورهای دينی خود را نداشته اند" (استيفن كينزر؛ پايين)، اينگونه لات بازی در ماه های نخست دمكراسی تمام عيار و "آزادی" از زنجير لائيسيته كاملا طبيعيست. در ضمن، بد نيست بدانيم كه در همه پرسی اخير اربابان استيفن كينزر و رضا اصلان در تركيه، همين حزب "MHP" كه نقش "اپوزوسيون" را بازی ميكند، كوچكترين مخالفتی با اسلاميزه كردن نظام قضايی اين كشور و سپردنش به باند اسلامی-آمريكايی اردوغان نداشت، و تنها به دليل مخالفت با امتياز دادن به كرد ها به "اصلاحات" رای منفی داد.
----------------------------- پذيرايی از استيفن كينزر، آنهم در طويله ای بنام "موسسه صلح بين الملل":
"[برخی از] ما اين خواسته را كه بايد با ايران سر و كار داشته باشيم دوست نداريم، برای اينكه هنوز از ايران عصبانی هستيم. آنها شاه ما را ورداشتند، ديپلمات های ما را بيش از يكسال گروگان..../ ....تركيه الگويی را پيش افكند ميكند كه ما ميخواهيم پيش افكند شود، الگويی كه دو فرضيهء شرق شناسانه را رد ميكند: يكی اينكه اسلام با دمكراسی همساز نيست، و ديگری، اينكه اسلام با كاپيتاليزم همساز نيست."
+ On the “Collective Namaz” In Ani: Betrayal of Kemal Ataturk Mkhitar Nazaryan Armenian News Network / Groong
