Taghi Rahmani islamization Turkey Iran ebrahim yazdi morteza mohit moheet

"شبی که اوباما در شیکاگو پیروزی خود را در بین مردم جشن گرفت بی گمان خوشحال تر از او سناتور سابق دموکرات [جسي] جکسون سیاه پوست بود که اشک شادی در چشمانش جمع شده بود و دوربین های تیزبین و شکارچی این لحظات را ثبت کردند. جکسون ثمره تلاش خود و دیگران سیاهان را در پیروزی باراک حسین اوباما می دید. این مثال را عنوان کردم تا نشان دهم ملی مذهبی های ایران و بطبع خود من، به عنوان عنصری از این جریان از پیروزی حزب عدالت و توسعه در رفراندوم تغییر قانون اساسی احساسی شبیه به [جسی] جکسون آمریکایی داشتیم. زمانی که رجب طیب اردوغان در دفتر حزب عدالت و توسعه بعد از پیروزی در رفراندوم سخن می گفت از زبان من فقط آفرین بیرون آمد و من را شور و شعفی فرا گرفته بود و نشاطی در جان و روانم احساس کردم که همچنان که این مقاله را می نویسم آن را در جانم حس می کنم: حس پیروزی و کسب دستاورد."

"درس ملی ‌مذهبی ‌های ایران از ملی ‌مذهبی ‌های ترکیه"
شيخ تقی رحمانی؛ "نهضت آزادی"

"ندای آزادی" / "ندای سبز آزادی" / "اخبار روز" / "گويا" / و...:

"باید پذیرفت که ملی مذهبی های ایران ... برای ایجاد جامعه دموکراتیک حرکت کردند و در سیر دموکراسی خواهی در منطقه خاورمیانه ماجراهای بیشتری نیز خلق کرده اند. اما در دستاورد طلبی هنوز کامیاب نشده اند...." (بخوانيد شكم‌شان هنوز سير نشده است.)

"...اما شاید ۲ عامل مهم در پیروزی ملی مذهبی های ترکیه که برخی از چهره های آن شاگرد یا متاثر از دکتر [ابراهيم] یزدی در انجمن اسلامی آمریکا هستند..."

"از قضای روزگار بر خلاف بسیاری از تئوری های معمول آکادمیک، جریان مسلمان در حاکمیتی لائیک، حامی دموکراسی و آزادی های مدنی می شود." ("برخلاف"، چرا كه همه ميدانند اسلامی و نابود كردن كشورهای مناطق بندرت از پشتيبانی جنايتكاران تئوری نويس در غرب برخوردار بوده!)

"این باور ملی مذهبی ها است که راه دموکراتیک به خصوص در جوامع مسلمان و شرقی را راهبرد ملی-مذهبی می دانند. گاندی و نهرو در هندوستان، مصدق در ایران، سوکارنو در اندونزی بیرق های بلند این باور هستند." (بله، گاندی و نهرو، دو انسان لائيك و هر دو از مهم ترين رهبران ناسيوناليست در مشرق زمين، "ملی-مذهبی" بودند! و بيخود نيست كه هر دو بزرگ مرد كه از پشتيبانان رضاشاه بزرگ هم بودند، و مانند رضاشاه بدليل بيطرفی‌شان در جنگ جهانی دوم به "هواداری از نيروهای محور" متهم، و به زندان انداخته شدند، با مصدق‌ای كه به گفتهء خودش تا شهريور ١٣٢٠حتی حق حيات هم نداشته و با اشغال ايران روزگارش بهتر شده در ترادف قرار می گيرند!)

"آنچه حزب عدالت و توسعه می خواست و آنچه که این حزب انجام می دهد سال ها قبل ایده مهندس بازرگان بود. وی نیز ملهم از مصدق، در چنین راهی قدم می گذاشت (اينجا دقيقا راست ميگويد). اما زمانه با بازرگان یار نبود (با اربابان بازرگان يار بود)، ولی با حزب عدالت و توسعه یار شد (شايد "راديو زمانه" را ميگويد!)."

"ملی مذهبی های ایران از حضور سیاسی و اجتماعی سکولارها دفاع می کنند و قائل به حذف هیچ جریانی نیستند."

"اگر چه تمام جریان های دموکرات خاورمیانه باید از پیروزی حزب عدالت و توسعه خوشحال باشند اما ملی مذهبی ها باید خوشحال تر باشند."

"باید برای پیروزی حزب عدالت و توسعه ترکیه شاد بود و آن را تبریک گفت تا مدلی از تعامل اسلام و دموکراسی را به نمایش بگذارد. مدلی که خاورمیانه به آن نیازمند است." ("خاورميانه" به آن نيازمند است، نه ‌اربابان غربی، اشتباه نشود!)