so-called free market libearalism neoliberalism

"رویکرد محمد رضا شاه رویکردی چپ بود. یعنی اقتصادی که مد نظرش بود یک اقتصاد دولتی بود. یعنی اگر به لحاظ تئوری بخواهیم شاه را طبقه بندی کنیم که به چه اقتصادی اعتقاد داشت به هیچ وجه من معتقد نیستم که او اقتصاد آزاد و رقابتی را ترجیح می داد. شاه اقتصاد دولتی و متمرکز و یا کمابیش همان اقتصاد سوسیالیستی را ترجیح می داد و در این مسیر حرکت می کرد."

از گفتگويی خواندنی با موسی غنی نژاد، كه با تيتر "شاه هم کمونیست بود" در "خبر آنلاين" جمهوری اسلامی منتشر شد. ‌اتفاقا هواداران "اقتصاد آزاد" در واشينگتون هم، كه براندازی پادشاهی ايران را در کارنامه "درخشان" خود به ثبت رسانده‌اند، رقبا و مدافعان منافع ملی در كشورهای ديگر، و كسانی را كه خواهان نظارت دولت (يعنی مردم) بر كثافتكاری های شركت ها و كرپر‌‌‌يشن ها ميباشند "كمونيست" مينامند.

البته اين سخن غنی نژاد كه پس از انقلاب همه چيز "بيش از پيش دولتی" شد، به همان اندازه مضحك است كه تيتر اين گفتگو. چرا كه اگر غنی نژاد مجبور است خود را به كوری زند، يكی از آشكارترين اقدام های اربابان هوادار "دمكراسی" ---‌ "ميلتون فريدمَن" منفعت كردن را گوهر و ماهيت "دمكراسی"، و هر دولتی را كه دنبال سياست های ضد بازاری (بخوانيد منافع كشورش) برود "ضد دمكراتيك" مينامد --- اتفاقا همان استقرار بی دولتی در ايران است.

+
"جبهه ملي" يا نوكران كارتلهای نفتی؟
"خريد كردن درمانی"