Tuesday, February 09, 2010

deutsche welle Persian service republicans

"صبح روز انقلاب که سرود بهاران خجسته باد ازرادیو شنیده می‌شد، پنجره را بازکرده سینه را از هوای خنک بهمن ماه پرکرده با خود گفتم: از میان رفقایم من زنده ماندم و ایران بدون شاه را دیدم، حال می‌توانی اسلحه را زمین بگذارم، به خانه بازگردم و خانواده را درآغوش گیرم..."

"شادی و آزادی، بهمن ۱۳۵۷" (يا وای كه انقلابمان را دزديدند)
دویچه وله

به گفته دویچه وله، ­این فقط سران جمهوری اسلامی ("مجمع روحانیون مبارز"، موسوی، و...) نیستند که "از خود می پرسند چه می خواستیم، چه شد." هه هه هه! نه! همزمان با اينان، ايران فروشان برونمرزی كه دویچه وله "روشنفکران چپ و لائیک" مينامد هم جهت "آگاهی" خواننده زحمت كشيده به این پرسش پاسخ می دهند. از جمله...

شهرنوش پارسی‌پور
علی کشتگر
مسعود فتحی، اتحاد جمهوریخواهان (مدیر سايت "عصر نو")
فرزانه عظیمی، اتحاد جمهوریخواهان
مریم سطوت، اتحاد جمهوریخواهان
شهلا فرید - پشتيبان سکولار سبزالله

1 Comments:

Anonymous Babak Khandani said...

"از خود می پرسند چه می خواستیم، چه شد."

آری، آنها هرگز نمی خواستند ایران به یک چاه فاضلاب تبدیل شود. خواستشان یک طویله بود. افسوس که انقلاب را از آنها دزدیدند وگرنه امروز سرزمینمان بزرگترین آخور همۀ منطومۀ خورشیدی می بود.

6:46 PM  

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

<< Home