shirin ebadi-elaheh rostami-ziba mirhosseini-london-

شيرين عبادی: پاکستان از [جمهوری اسلامي] خطرناکتر است

پيك ايران

لندن، پايتخت بريتانيا بار ديگر ميزبان شيرين عبادی، برنده "ايرانی" جايزه صلح نوبل شد.

خانم عبادی طی مدت اقامت خود در اين شهر با شرکت در همايشی عمومی خواهان مبارزه برای جلوگيری از حمله آمريکا به ايران شد.

شيرين عبادی در اين همايش همراه با تونی بن، سياستمدار مشهور "چپگرای" انگليسی و از وزيران سابق دولت بريتانيا، ليندسی جرمن، عضو شورای مرکزی حزب سوسياليست کارگران بريتانيا، زيبا ميرحسينی مردم شناس و مستندساز ايرانی ساکن لندن و الهه رستمی، استاد دانشکده مطالعات شرقی و آفريقايی دانشگاه لندن به سخنرانی پرداختند.

همگی سخنرانان در اظهارات خود اتفاق نظر داشتند که قرار دادن ايران در برابر خطر حمله آمريکا، باعث اعمال محدوديتهای بيشتر بر آزادی مردم اين کشور و سرکوب و ناکامی جنبشهای دموکراسی خواه و اصلاح طلب در ايران می شود.

اين همايش با عنوان"به ايران حمله نکنيد" (Don't Attack Iran) عصر جمعه دوم ژوئن (دوازدهم خرداد) در يکی از تالارهای اجتماعات ساختمان مرکزی فرقه مسيحی کوئيکرها در مرکز شهر لندن برگزار شد که به ميعادگاه دوستان (Friends Meeting House) موسوم است.

برپاکننده همايش گروه اکشن ايران (Action Iran) بود که هيجده ماه پيش با تلاش يکی از فعالان ايرانی در بريتانيا به نام رودابه شفائی شکل گرفت و مديريت همايش را نيز خانم شفائی بر عهده داشت.

همايش در شرايطی برگزار شد که مناقشه ديرين ايران و آمريکا به باور بسياری از آگاهان، به نقطه عطف خود نزديک شده و اختلاف بر سر فعاليت اتمی ايران عاملی شده است که دو طرف يا سرانجام پس از 26 سال قطع کامل روابط، يا بر سر ميز مذاکره بنشينند يا اينکه تنش ميان دو کشور وارد مرحله حادتری شود.

همايش "به ايران حمله نکنيد" با استقبال چشمگيری مواجه شد و تالار اجتماعات جمعيتی بيش از ششصد نفر را در خود جا داده بود که در آن، نسبت غيرايرانيان بر ايرانيان می چربيد و سخنرانيها نيز به زبان انگليسی ايراد شد.

تونی بن: آمريکا می خواهد عروسک خود را در ايران روی کار بياورد

در آغاز برنامه، سميه باقرزاده که خود از فعالان ضدجنگ است ترانه ای به زبان انگليسی را در موسيقی ايرانی و همراه با نواختن تمبک اجرا کرد که مورد توجه حاضران قرار گرفت و سپس، تونی بن، سياستمدار نامدار چپگرای انگليسی به سخنرانی پرداخت.

آقای بن که از منتقدان فعال سياستهای دولت بريتانيا، بويژه در زمينه جنگ عراق است، به سفر خود به ايران در سال 1976، يعنی زمانی اشاره کرد که به عنوان وزير انرژی دولت بريتانيا به ايران سفر کرده و ديدار مفصل سه ساعته ای با شاه ايران داشته است.

تونی بن محمدرضا شاه را "عروسک آمريکا" خواند و گفت در آن زمان آمريکاييها بشدت شاه را تشويق به دستيابی به سلاح اتمی می کردند و می خواستند ايران را در منطقه به قدرتی هسته ای تبديل کنند.

وی تأکيد کرد که در حال حاضر هيچ مدرکی دال بر اينکه ايران ناقض پيمان بين المللی منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای باشد وجود ندارد، و به عقيده وی، آمريکا فعاليت اتمی ايران را بهانه کرده است تا بار ديگر "عروسک" خود را در ايران روی کار بياورد.

تونی بن بهترين راه برای ايجاد تحول در ايران را در پيش گرفتن سياستی دوستانه از سوی غرب دانست که امنيت مردم اين کشور را تأمين کند تا ايرانيان بتوانند در سايه اين امنيت به تلاش و مبارزه برای دست يافتن به دموکراسی و آزادی بپردازند.

زيبا ميرحسينی: اگر آمريکا دخالت نمی کرد ايران اکنون اين گونه نمی بود

سخنران بعدی، زيبا ميرحسينی بود.او که با ساختن چند فيلم مستند از ايران به معرفی جامعه ايرانی در جهان پرداخته است، جامعه کنونی ايران را که تحت حاکميت جمهوری اسلامی قرار دارد، مدرنتر و سکولارتر از ايران پيش از انقلاب خواند و گفت در ايران کنونی، مذهب نقش ايدئولوژيک خود را از دست داده و ارزشهای دينی همچون حجاب، با وجود اجباری که برای رعايت آنها وجود دارد، قداستی را که پيش از انقلاب داشتند ديگر ندارند.

وی که از فعالان حقوق زنان نيز به شمار می رود، ايران را کشوری پيشرفته تر از ديگر کشورهای اسلامی دانست و گفت زنان ايران بيش از زنان هر کشور اسلامی ديگری در امور کشور خود نقش دارند.

به گفته خانم ميرحسينی اگر آمريکا با کمک به کودتای 28 مرداد 1332 به سقوط دولت محمد مصدق در ايران کمک نمی کرد، هيچگاه انقلابی در ايران رخ نمی داد که به روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی بينجامد و اگر پس از انقلاب، آمريکا، حکومت صدام حسين در عراق را تشويق به حمله به ايران نمی کرد و وی را در جنگ با ايران ياری نمی داد، حکومت جمهوری اسلامی مسيری را که تا کنون طی کرده است، نمی پيمود.

زيبا ميرحسينی به اين نتيجه رسيد که مداخله نظامی آمريکا در ايران نيز همچون کودتای 28 مرداد و جنگ ايران و عراق، روند دستيابی مردم ايران به آزادی و دموکراسی را با وقفه مواجه خواهد ساخت.

الهه رستمی: حمله آمريکا زنان ايران را آزاد نمی کند

الهه رستمی، استاد دانشکده مطالعات شرقی و آفريقايی دانشگاه لندن که سخنران بعدی مراسم بود، سخنان خود را با اين نکته شروع کرد که به اعتقاد وی، حمله آمريکا به عراق و افغانستان هيچ نتيجه ای به نفع دموکراسی برای اين دو کشور در برنداشته است و چنين حمله ای به ايران نيز اين کشور را بسوی دموکراسی پيش نخواهد برد.

بخش عمده سخنان خانم رستمی را آگاهيهايی درباره وضعيت زنان و کودکان در ايران تشکيل می داد که تا حد زيادی خارج از موضوع همايش بود.

واکنش حاضران و همهمه ای که در تالار به راه افتاد، نشان دهنده ميزان توجه و علاقه شرکت کنندگان همايش به سخنان او بود.

پس از پايان سخنرانی الهه رستمی، هنگامی که رودابه شفايی به عنوان مسئول می رفت تا خانم شيرين عبادی را به ايراد سخنرانی بخواند، در سالن سروصدايی بلند شد.

يکی از حاضران عليه شيرين عبادی و زيبا ميرحسينی شروع به شعار دادن کرد و آنان را مدافعان حکومت جمهوری اسلامی در ايران خواند اما اکثريت قاطع حاضران با شخص معترض ابراز مخالفت کردند، و چند تن از شرکت کنندگان سرانجام او را به بيرون از تالار هدايت کردند.

ليندسی جرمن: وضعيت همچون زمان پيش از حمله آمريکا به عراق است

ليندسی جرمن، عضو شورای مرکزی حزب سوسياليست کارگران بريتانيا که پس از خانم رستمی به سخنرانی پرداخت، به اظهارات اخير مقامهای آمريکايی در مورد ايران اشاره کرد و آنها را مشابه همان اظهاراتی دانست که اين مقامات پيش از حمله به عراق بيان می کردند.

وی همچنين به بررسی دو استدلالی پرداخت که از جانب افرادی مطرح می شود که معتقدند آمريکا به ايران حمله نمی کند.

برخی از ناظران معتقدند که آمريکا به دليل مشکلاتی که در عراق با آن مواجه است خود را درگير جنگ ديگری که به اين مشکلات خواهد افزود نخواهد کرد و می گويند حتی اگر حمله ای از سوی آمريکا به ايران صورت بگيرد در قالب حمله هوايی باقی خواهد ماند و به اشغال خاک ايران منجر نخواهد شد.

اما به عقيده خانم جرمن، حمله آمريکا به ايران کاملاً محتمل است.

او در سخنرانی اش گفت که آمريکا هنگامی که در ويتنام وارد مرحله شکست شده بود، به کامبوج حمله کرد و آلمان نازی هنگامی که در جنگ جهانی دوم شکست و عقب نشينی را آغاز کرده بود، دست به کشتار يهوديان زد، بنابر اين نمی توان استدلال کرد که آمريکا چون در عراق با مشکل مواجه شده به ايران حمله نخواهد کرد. [موافقم]

حمله هوايی و محدود به ايران نيز از نظر ليندسی جرمن، علاوه بر اينکه تلفات و خسارات هنگفتی برای غيرنظاميان به بار خواهد آورد، تلافی حکومت ايران را از طريق مناطق بحرانزده ای همچون عراق و لبنان به همراه خواهد داشت که منطقه را با خطر جدی مواجه خواهد ساخت.

شيرين عبادی: پاکستان از [جمهوری اسلامي] خطرناکتر است

سرانجام و به عنوان آخرين سخنران، نوبت به شيرين عبادی رسيد که ابتدا دلايلی برای اثبات اين ادعا آورد که مردم ايران از حکومت اين کشور ناراضی اند.

ميزان آرای مردم به نامزدهای رياست جمهوری و مجلس، مسائل اخير قومی در آذربايجان، سيستان و بلوچستان و خوزستان و نا آراميهای دانشجويی نمونه هايی بود که خانم عبادی به عنوان نشانه های ناراضی بودن مردم ايران از حکومت ذکر کرد اما در عين حال تأکيد ورزيد که عمده ترين دليل اين "نارضايتی"، مسائل اقتصادی است و مسائل سياسی در درجه بعدی اهميت قرار می گيرند.

او در عين حال خاطر نشان ساخت که مردم ايران با اينکه ناراضی اند به دليل تجربياتی همچون جنگ هشت ساله با عراق، از خشونت نيز خسته و بيزارند و مخالفان حکومت جمهوری اسلامی در ايران، مبارزه خود را از راه مخالفت مدنی و بدون توسل به خشونت و سلاح پيش می برند.

شيرين عبادی در اين بخش از سخنان خود هنگامی که می گفت مردم ايران هزينه مخالفت مدنی را با زندانيان سياسی خود می دهند، به دستگيری رامين جهانبگلو، پژوهشگر ايرانی اشاره کرد که به اتهام جاسوسی بازداشت شده است و خواهان آزادی او شد. [اكبر سكولار رفت، حالا نوبت رامين آقاست كه قهرمان ملی شود]

وی در ادامه به مسئله هسته ای ايران پرداخت و گفت اگر آمريکا از اين نگران است که ايران با دست يافتن به سلاح هسته ای منطقه را به آتش بکشد، بايد بداند که اين خطر هم اکنون هم در منطقه به وجود آمده است.

خانم عبادی به پاکستان اشاره کرد که به گفته وی مسلمانانش بنيادگراتر از مسلمانان ايرانند، رئيس جمهور آن با کودتا و نه از راه انتخابات روی کار آمده و در عين حال بمب اتمی هم دارد.

او گفت: "فرق ايران و پاکستان اين است که پاکستان دوست و فرمانبردار آمريکاست اما ايران نمی خواهد از آمريکا فرمانبرداری کند".

وی در ادامه تأکيد کرد که سخنانش به معنی موافقت او با دستيابی به سلاح اتمی نيست، بلکه او اعتقاد دارد هيچ کشوری نيازمند بمب اتمی نيست.

اين برنده جايزه صلح نوبل، راه حل بحران هسته ای ايران را در اين دانست که در ايران حکومتی دموکراتيک تر سر کار بيايد که اعتماد دنيا بسوی آن جلب شود.

او در پايان سخنانش گفت آخرين کلامش اين است: "ما وطنمان را دوست داريم، از آن دفاع می کنيم و اجازه نمی دهيم تبديل به عراق ديگری شود".

اين سخنان ابراز احساسات حاضران را به دنبال داشت که سپس به درخواست خانم عبادی و همراه با وی، سرود ملی "ای ايران ای مرز پرگهر ..." را با هم خواندند.

نوشته ای از چهار ماه پيش