foreignpolicy harvard Zahra Rahnavard Madeleine Albright Christiane Amanpour مادلین آلبرایت vanityfair

كسانی كه يك زبالهء ناب را بعنوان "سومین انديشمند جهان" ‌انتخاب ميكنند، بايد هم پادشاه فقيد ايران را يك جنايتكار، و در خون آشامی از رقبای "مائو، آريل شارون و كيم ايل سونگ" بحساب بياورند. البته آنهم ضمن تشويق مخاطبان به آشنايی با ديدگاه های منصفانه درباره شيخ فضل الله، كه برخلاف پادشاه ايران دست‌هايش آنچنان به خون كسی آغشته نبود، و با "خدمات مثبت‌"‌ اين آخوند "ضد امپرياليست"!

منظورم البته نشريه دمكراتيك و حقوق بشری "فارين پاليسی" است كه بدنبال اخراج مادام "اُكتاويا نصر" از سی ان ان (در اين يادداشت به پيام تسليت ايشان برای "ابر مرد حزب الله" لينك داده بودم، كه البته پاك شده است)، مقاله ای را بقلم يكی از استادان دانشاگاه هاروارد منتشر كرد كه رده بندی بالا در آن قرار گرفته است.

البته ما هم با "فارين پاليسی" و جناب "استيفن والت" كاملا هم انديشيم كه "اُكتاويا نصر" می‌بايست ستايش اش را از اين نوكر از دست رفتهء آمريكا با ظرافت بيشتری انجام ميداد، و واژه های جادويی ای مانند "دمكراسی"، "حقوق بشر" و "آزادی" را جايگزين "‌الله" و "حزب الله" ميكرد. مانند مادام "كريستيان آمانپور" خودمان، كه با ظرافت تمام از يك مشت قاتل و جنايتكار و حزب اللهی، فيلسوف و فمنيست و هِگل شناس ساخت.

بله، اگر "اُكتاويا نصر" مادام "كريستيان آمانپور" را الگویی برای خود قرار ميداد، نه تنها در سی ان انی كه به يك طويله تبديل شده ميماند، كه بدنبال ترفيع در آينده ای نزديك، يكی از كثيف ترين جنايتكاران بين المللی هم بابت خدمات درخشانش از او در نشريه پرتيراژ "وَنيتی فير" ستايش و قدردانی ميكرد.

+