Wednesday, June 09, 2010

shirin neshat spiegel

"زنان بدون مردان تمام نشده بود كه انتخابات در ايران آغاز شد و مردم بر ضد نتايج انتخابات قيام كردند. تصاوير قيام ١٩٥٣ در زمان مصدق خيلی خيلی به تصاويری كه در تلويزيون ميديدم شباهت داشتند، نه تنها تظاهركنندگان، كه عكس پيكر ندا، و من خيلی "surprise" شدم... باورم نميشد. من از شباهت ١٩٥٣ با ٢٠٠٩ شوكه شدم... تصادفی هم كه نباشد ثابت ميكند كه تاريخ تكرار ميشود..."

"خلاقيت (امثال) من تهديدی است برای دولت كنونی."

از گفتگوی اشپيگل آلمان (+) با مادام شيرين نشاط، كه علی‌رغم نادانی اش در باره مقام محمد مصدق، "پاسخش"اش به هِمينگوی از يكم ژوئيه در سينماهای آلمان هم به نمايش گذاشته خواهد شد. در ضمن، برای هم ميهنانی هم كه "خلاقيت" اين آمريكايی (كه اشپيگل "هنرمند ايرانی" معرفی ميكند) را زير پرسش ميبرند نگاهی به تيتر رکيک و مبتذل اين مقاله كافيست.

=================
توجه هم ميهنان را به اين كليپ جلب ميكنم. بخشی از "مستند" "ايران و غرب"، كه چند روز پس از ٢٢ خرداد سال پيش، از سوی نشريه آمريكايی "national geographic" پخش، و در يوتوب و سايت های ديگر گذاشته شد. و با چه دوبله ای!

"به مدت چهار دهه آمريكا به رضا شاه پهلوی ِ ديكتاتور متكی بوده است. او فقط اجازه ميدهد كه ثروتهای نفتی ايران به تعداد انگشت شماری برسند. او فرهنگ غربی را مي گستراند و ميليون ها مسلمان را خشمگين ميكند. نيروی شاه را سازمان پليس مخفی ِ خبيثی حفظ ميكند..."

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

برای خوانندگانی که در سیاسی بودن و نوکر بودن نشریه نشنال جئوگرافیک تردید دارند پیشنهاد می‌کنم که به وب سایت این نشریه ، به بخش اشتراک آن سری بزنند. خواهند دید که در لیست کشورهایی که شهروندان آنها میتوانند مشترک نشریه شوند، در حالی‌ که در کنار اسامی کشورهای بزرگ و کوچکی که میشناسیم نام کشورهایی به اندازه کفّ دست هم ردیف شده اند از جمله وانواتو، تووالو، توگا، توگو، سن لوسیا، سن کیتس نویس، و چند مشت دیگر از این گونه "کشورها"، اسم کشور ایران وجود ندارد. کره شمالی و لبنان و عراق هم وجود ندارند. اما لیبی‌ وجود دارد. سوریه هم وجود دارد. و این را در نشریه‌ای می‌بینید که کارش جغرافی است

منوچهر

11:53 AM  

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

<< Home