jimmy carter-human rights-Iran-soviet union-Chibli Mallat

"اگر ايالات متحد پيروزی اش را پس از نيم قرن جنگ سرد با شوروی به يك نفر مديون باشد، همانگونه كه در سال ٢٠٠١ در دمكراسی در آمريكا نوشتم، من جيمی كارتر را برميگزينم. محافظه کاران، ‌از نوع قديمی و جديد، طبيعتا، همچون همكاران عزيز در طيف چپ مانند نوام چامسكی، ‌اين ديدگاه را مورد ترديد قرار خواهند داد... محافظه کاران عامل اصلی فروپاشی شوروی را در شخص رونالد ريگان و تيم او پيدا ميكنند، با ريچارد پرل در پنتاگون و بازهای پشتيبان افزايش بزرگ نظامی آمريكا كه به فروريختن شوروی انجاميد.

بله، سياست خارجی جيمی كارتر كاستی های بسياری داشت. انتقاد كنندگان از سوی راست در نپذيرفتن سستی اش در بحران گروگانگيری در برابر ايران انقلابی اشتباه نميكنند، و چپ ها بياد می آورند كه كارتر جام شراب خود را، چند هفته پيش از اينكه ديكتاتوری پهلوی با جريان انقلابی كنار زده شود، به سلامتی شاه و "جزیره ثبات" نوشيد. بااين حال، استدلالی كه من از آن دفاع ميكنم ساده است. با در آغوش گرفتن حقوق بشر بعنوان اساس سياست خارجی آمريكا، در دوران كوتاه تصدی ‌او ميان ١٩٧٦ و ١٩٨٠ اصل اخلاقی ای را كه ابرتنديس شكستنی مقابل را سست و فروريختن آن را يك دهه بعد تعيين كرد، كارتر ارائه داد."

روزنامهء آمريكائی "daily star" (لبنان)
شبلی ملاط، استاد دانشگاه يوتاه در آمريكا

(ملاط، مانند حاجيه عبادی خودمان، خودش "وکیل مدافع حقوق بشر" است. زمانی در دانشگاه ييل آمريكا تدريس ميكرده و از كانديدای رئيس جمهوری لبنان هم بوده است.)