forud-Foroud Fouladvand-alireza meybodi-nourizadeh-hengameh afshar

يادآوری

دكان داران فرصت طلب، وابسته و فاسد رسانه ای و جانوران تشنه به خون يك ايرانی دلير و راستين، كه امروز با ناپديد شدن او با بی شرمی تمام "كنجكاو" و "نگران" هم شده اند، ديروز چه می كردند و چه می گفتند.

فرود فولادوند، رهبر انجمن پادشاهی ايران
پاسخی به عليرضا ميبدی و عليرضا نوری زاده
تاريخ: ٨ دسامبر ٢٠٠٥


با پروانه از ذره بین گرامی (ذره بین و بلندگو)، پاسخی را كه در رابطه با اين كليپ نوشته از بخش كامِنت به اينجا منتقل می كنم:

سرباز کوچک گرامی،

چه یاد آوری شایسته ای! بویژه اینکه اکنون در شرایطی بسر میبریم که تفاله های انقلاب ٥٧ در حال تمرین برای آخرین اجرای ضعیف خود در "صحنه های سیاسی" هستند.

بی گمان، کشور ایران، پس از آنچه در سال ٥٧ به یاری اربابانِ جهانی برسرش آمد، دردفتر تاریخ پر از فراز و نشیب خود، برگهای ویژه ای را به ثبت نام خائنین، حقوق بگیران و ایادی "استعمار" (چه کهنه، چه نو!) اختصاص خواهد داد . و نسلهای پسین به داورری در مورد این انگلهای اجتماعی-سیاسی خواهند نشست، چرا که این رسم ورق زدن برگهای تاریخ سرزمین همیشه سرفراز مادری خواهد بود.

پیشینه سیاسی امثال علیرضا نوری زادهِ اهل عیش و نوش، در پیش روی مردم است و گمان نمیبرم که آزادیخواهان راستین پشیزی برای حقوق بگیرانی مانند او قائل باشند. علیرضا نوری زاده حقوق بگیریست بی مقدار که هرزه گریهایش آشکار است. پرونده سیاسی او هنوز تکمیل نشده است. برای آن چند هزار دلار و یا بریتیش پاوندی که بابت خیانت به ایران از صندوقهای خیریه انجمنهای موتلفه فراماسونری و فرا-حکومتی می ستاند، حالا حالا به واق واق کردن مشغول خواهد بود. شاید بد نباشد که او را "چوب دو سر کثافت" بنامیم، چرا که از توبره و آخور خوردنش نه از ره کین است که اقتضای طبیعت این انگل و امثالهم چنین است.

اما علیرضا میبدی، بلبل خوش سخنِ تلویزیونهای بیست و چهار ساعته، مبارزی که بی مایه فطیر نمیگیرد. او آماده است که برای حقوقی میگیرد، هزار و یک دروغ سیاه و سفید را مثل ریسمان مارگیرانِ معرکه گیر برهم بگونه ای بپیچاند، که حتی خودش هم نتواند سرِ نخ را پیدا کند. فریب خوردگانی که مردم را ملعبه و مضحکه خود قرار میدهند، هزار ترفند میزنند تا هر لحظه به شکلی بت عیار در آیند، بدون آنکه بدانند خود ایشان چگونه ملعبه دست "بزرگان" و سازمانهای مربوطه هستند. کالای امثال علیرضا میبدی و علیرضا نوری زاده، کالائی بسیار ارزان و بی ارزش است که تاریخ مصرف آن به پایان رسیده است. این نفسهای آخر هم محض خالی نبودن عریضه است.

پیشینه سیاسی فرود فولادوند با هرزه گوئی های عده ای حقوق بگیر خدشه دار نمیشود. به گمان من فرود فولاوند با آگاهی و شناختی که به روحیات این عوامل دست نشانده داشت، بیباکانه به افشاگری ایشان میپرداخت و این به مذاق "آغایان" خوش نمی آمد، بویژه آنکه فولادوند درفش "ایرانی بودن" را با دلیری برافراشت و ایرانی را به ایرانی بودن تشویق نمود. و همه اینکارها را با سند و مدرک و کتاب و نوشته انجام داد.

کاری را که فرود فولادوند آغاز کرد، آن پنج دلاوران که از پنج پشتند به انجام خواهند رسانید.

با پوزش از طولانی بودن کامنت!