Fereydoun Adamiyat-fereidoun-Amir Sepehr

آدميّت، يکی از انديشمندان بی همتای عصر پهلوی

امير سپهر (PDF)

"در اين باغ سوخته حال در بهترين حالت هم همين بوته های زشت و خاردار به وجود می آيند. همين شخصيّت های خود بی شخصيتی چون عبدالله شهبازی ها و ناصر پور پيرار ها و حسين شريعتمداری ها و صفار هرندی ها و ده نمکی ها. نه آدميّت ها و طلعت بصاری ها و مينوچهرفرهنگی ها و شجاع الدين شفا ها و نادرپور ها و سعيدی سيرجانی ها و ايران درودی ها و فروغ و فريدون و پوران فرخ زاد ها و صد ها و صد ها تن ديگر اديب و هنرمند بی همتا که همگی پرورش يافته فقط همان پنج دهه بودند. بويژه همين استاد آدميّت که درست در همان سال برآمدن رضا شاه بزرگ ديده بر هستی گشوده بود. همان پنجاه و سه سالی که از ديد من درخشان ترين فصل تاريخ ما از قادسيه اول تا سال پنجاه و هفت بود..."

توضيح: آقای امير سپهر، كه افتخار دوستی با او را نيز دارم، نوشته را پيش از دريافت خبر بازداشت و مورد سوء ظن قرار گرفتن خانمی برزيلی در رابطه با قتل زنده ياد منوچهر فرهنگی نوشته اند، خبری كه می بايست و قرار بود خود من به آگاهی ايشان می رساندم. بنابراين "کم توجهی و کاهلی" از من است، و نه آنطور كه ايشان با بزرگواری و مهربانی بی مانند خود در يادداشتی تازه در تارنمای زادگاه شرح داده اند.