sobh sobhe Iran Monarchy Monarchist

پيشنهاد می كنم نوشته زير را كه ديروز (پنجشنبه ٢٧ دسامبر) در "صبح ايران" در ستون "ميهمان ناشناس" اين روزنامه بچاپ رسيد حتما بخوانيد. شايد در ميان ديگر مقالات اين روزنامه در يكسال گذشته، در ابله و هالو پنداشتن خواننده همانندی نداشته باشد.

بيخود نيست كه اين قبيل لمپن های قلدر، زورگو، و بطور آشكار تحريفگر و دروغ پرداز را، برای بدنام كردن و فرار دادن همه از تنها جنبش ايرانی ی از همه سو مورد يورش، "شاهی"، "سلطنت طلب" يا هواداران پهلوی دوم جلوه می دهند!

"تنی چند از مجريان برنامه های راديو تلويزيون در همين شهر لوس آنجلس هستند كه چون با عقايد و نظرات پاره ای از افراد همخوانی ذهنی ندارند همچنان آب در هاون می كوبند و افرادی نظير عباس ميلانی ها را ميدان می دهند و آنها را باد می كنند، به اين گمان كه اينان چهره ای تافته ی جدا بافته هستند. عباس ميلانی هم پاره ای از تخيلات خود را در كنار مسائل رژيم گذشته قرار می دهد و بدون اينكه متوجه باشد اين چنين كالايی ديگر خريداری ندارد بطور غير مستقيم به بزرگ جلوه دادن قدرت اسلام و جمهوری اسلامی می پردازد. چند روز قبل وی در يكی از همين برنامه ها گفته است كه حكومت شاه با برپا داشتن جشن های شاهنشاهی قصد داشت كه از همان زمان اسلام و اسلامگراها را بكوبد! در حاليكه چنين فرضيه ای هرگز واقعيت ندارد. زيرا يكی از انتقاداتی كه به پادشاه فقيد ايران میشد اين مسئله بود كه چرا وی مراسم مذهبی برپا می دارد و اينهمه به آخوندها باج می دهد و به آنها احترام می گذارد.

اما از اين مسائل گذشته آيا با تمامی مسائلی كه ايران امروز دارد اگر اين آقای عباس ميلانی فكر و انديشه ای خارق العاده دارد كه تنی چند او را چسبيده اند و رها نمی كنند. چرا از وی هرگز نمی پرسند آقای ميلانی آنچه رخ داده و گذشته بكار امروز ما نمی خورد. در باره ی آن بعد از رهايی ايران می توان بحث كرد و كتاب نوشت. اينك با اين رژيم اسلامی كه خون مردم ايران را در شيشه كرده چه بايد كرد؟... براستی در قبال اين حكومت آخوندی...آيا حرف و حديثی و طرحی نيست كه افرادی مثل اين حضرت عباس ميلانی پيرامون آن سخن بگويد كه مرتب مطالبی عنوان می كند كه بطور مستقيم بسود حكومت تهران تمام می شود؟"