Nahid Roxan

اشاره به چند نوشته از بانو ناهيد ركسان

ماشین‌حکومتی:

بله چه اشکالی دارد؟! کادر رهبری فدائیان، از ابتدای براندازی، با نیروهای مذهبی در ارتباط مستقیم بوده ، حال هم «کارش» را ادامه می‌دهد. واقعاً چه اشکالی دارد؟! هزاران جوان ایرانی تیرباران شدند؟ هزاران تن ناپدید شدند؟ هزاران هزار آواره شدند؟ فدای سر امثال فرخ نگهدار! ایشان که نمی‌توانند به خاطر این مسائل پیش‌پا افتاده «مبارزاتشان» را نیمه تمام بگذارند! باید ادامه داد! بعضی‌ها عکس روح‌الله در ماه رؤیت کردند، فرخ نگهدار هم در نعلین خاتمی، «فرهیختگی» رویت می‌کند، چه تفاوتی دارد؟! چه خبر است، هیاهو به راه انداخته‌اید؟ «مبارزه»، از آن نوعی که در دهه ٦٠ میلادی مد روز بود، دیگر «مد» نیست! و به مصداق «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو»، بعضی‌ها هم پس از رسوائی، همرنگ جماعت شده‌اند!

حوزة مارگیری:

ایرانی، به دلیل سیر تحول فلسفی در تاریخ خود نمی‌تواند، از نظر فلسفی، در چارچوب تحولات فلسفی غرب جای گیرد. چرا که روند تاریخی ما با اروپای غربی متفاوت است. به همین دلیل، آن‌ها که به «دکارت»، «کانت»، «پوپر» و... متوسل شده‌اند و سیر تحولات ایران را با «عقل دکارتی» یا «اخلاق کانتی» بررسی می‌کنند، بدون تعارف، یا ابله‌اند یا شارلاتان.

بادمجان و شورش:

«شبه مدافعان حقوق بشر»، همانطور که می‌دانید، همان پسرحاجی‌‌های «فرهیخته» و مکتبی‌اند! وقتی بازاری‌ها مدافع «حقوق بشر» می‌شوند، باید بدانیم که «حقوق بشر» بازاری شده! یا به عبارت دیگر، برای به ابتذال کشاندن «حقوق بشر» زمینه‌سازی شده!

‌اهميت اين نوشته بيشتر از آن است كه به خاطر ناهم انديشی بر سر يك موضوع (هر چند كليدی) به آن اشاره نكنم.