Illusion of "opposition" media

رسانه های فاسد و ادعاهای توخالی

چند سال پيش كه وبلاگی نداشتم و نوشته هايم را در يكی از اين " Forum " های اينترنتی پست ميكردم (كه به چند دليل كار بسيار اشتباهیست)، يك روز يك "آمريكايی" پيامی فرستاد و ازم پرسيد چگونه خودی ها رو از خرابكاران و كارشكنان " Forum " تشخيص ميدی؟ بهش گفتم حرف مفت زدن آسان است؛ در ميان همه ی ناسزاهايی كه نثار جمهوری اسلامی يا اين و آن می كنند، به سكوت، خاموشی و بی سخنی آنها بيشتر دقت كن. با توجه به اين اندرز...

لينك به روزنامه ی به اصطلاح "ايرانی" و "اپوزسيونی" عصر امروز را به زباله دان انداختم. از ساده لوحی و ساده دلی خودم دردادن حتی كوچكترين اعتباری به يك مشت شارلاتان فرصت طلب هم از شما پوزش میخوام. اگر در آينده به نوشته ای در آن نشريه اشاره كردم بدانيد كه چاره ای نداشتم. مگر برای "راديو صدای ايران" پشيزی قائل بودم كه به گفتگوی آقای آذری اشاره كردم؟

با آن دلقك ماهواره ای "پارسا" هم كاری ندارم، وظيفه و ماًموريت اين كارشكن رياكار مدتهاست كه مشخص است. اما براستی از ژورناليست آگاه و مبارزی مانند بهروز صور‌‌ اسرافيل انتظار ميرفت كه همان روز نخست خبر آكسيون پاريس را به بينندگانشان برسانند.