٢٤ اسفندماه، زاد روز رضا شاه بزرگ


"جبال برف‌آلود ايران مدتي بود که نمايش داشت و افق بي‌تغيير عراق را چون ديواري جليل و مزين به آسمان مربوط مي‌ساخت. اما درشکه در رسانيدن ما به خاک وطن، مثل اين بود که تعللي دارد يا شدت شوق، حرکت او را در چشم من کُند و تعلل آميز جلوه‌گر مي‌ساخت. مدتي هم که در گمرکخانه تلف شد بيشتر آتش اشتياق مرا شعله‌ور گردانيد. عاقبت به خاک ايران رسيديم. چنان شور و سروري در من ايجاد گرديد که بي‌اختيار از درشکه فرود آمده بر خاک افتادم و بر زمين بوسه دادم. در هيچ واقعه اين قدر رقت نکرده بودم. خاک اين سرزمين مقدس، گويي توتيايي بود که چشم انتظار کشيده ما را روشني بخشيد... از حب وطن راسخ‌تر هيچ ريشه محبتي در قلب انسان فرو نرفته است... به به از اين نسيم سرد و برنده که از کوهسار ايران به دشت عراق مي‌گذرد! به به از اين اتلال و تپه و ماهورهاي پراکنده که مرتع عشاير ايران را در سينه و دامان خود نشو و نما مي‌دهند! به به از اين رود حلوان "الوند" که دره‌هاي قصرشيرين و "قلعه سبزي" را مي‌بوسد! في الحقيقه هر چيز کوچک و بي اهميتي که در موقع عادي ابدا نظر را جلب نمي‌کند، اين هنگام چنان در برابرم چهره‌نمايي مي‌نمود که مثل عزيزترين يادگارها همواره در نظرم مجسم خواهد ماند... خدا عمر بدهد که اين وطن جذاب و عزيز را به قدري آباد کنم که حتا خائنان راحت‌طلب سست عنصر عياش [کنايه به احمد شاه است] هم آن را ترک نگويند و خارجه را بر آن ترجيح ندهند."

رضاشاه پهلوی

روزشمار دوره شانزده ساله پادشاهی رضا شاه